تسليت سايت فيفا و تصاوير مراسم ختم ناصرحجازي
گزارش سايت فيفا از درگذشت ناصر حجازيمردي با واكنش‌هاي ماوراي صوت
در
ابتداي اين گزارش آمده است: هفته اخير، هفته‌اي بود كه در آن مردي كه با
واكنش‌هاي ماوراي صوت خود ايران را به دو قهرماني جام ملت‌هاي آسيا در
روزهاي اوج آن تيم در دهه 1970 رسانده بود، مردي كه منچستريونايتد براي به
خدمت گرفتن او تمايل داشت، مردي كه دومين دروازه‌بان برتر آسيا در قرن
بيستم شناخته شد و مهم‌تر از همه مردي كه در طول 61 سال زندگي‌اش متواضع،
صادق و فروتن ماند، از ميان دوستدارانش رفت.
شمع‌هاي زندگي ناصر حجازي دوشنبه اين هفته پس از 18 ماه مبارزه با سرطان ريه خاموش شد. با اين حال خاطره او تا ابد روشن خواهد ماند.
در ادامه اين گزارش آمده است:
زنان ايراني اجازه يافتند براي اولين بار در يك ميدان رسمي در ورزشگاه
آزادي حضور پيدا كنند كه سه هزار نفر از آن‌ها از جمله «آتوسا» دختر حجازي،
«كاپيتان تيم ملي بانوان ايران» و هم تيمي‌هاي او در كنار اعضاي خانواده
اسطوره، دوستان و ساير هم بازي‌هاي سابق او در تشييع پيكر حجازي حاضر
بودند. تابوت حجازي در ورزشگاه آزادي جايي كه او بسياري از واكنش‌هاي
استثنايي خود را براي تيم ايران و استقلال پيش از آن كه به عنوان يك اسطوره
شناخته شود، انجام داد، تشييع شد و پس از آن در بهشت زهرا (س) به خاك
سپرده شد.
در ميان 20 هزار نفري كه اين شانس
را داشتند كه در اين مراسم حضور داشته باشند، علي دايي بود كه با 109 گل
زده ملي بهترين گل زن تمام تاريخ است و دايي كسي است كه در جواني به وسيله
حجازي كشف شد.
دايي در اين مراسم گفت: "اينجا
نيامده‌ام كه با اسطوره‌مان خداحافظي كنم. حجازي هميشه در قلب‌ها و ذهن‌هاي
ما زنده خواهد ماند. من درس‌هاي ارزشمندي براي زندگي از حجازي آموختم كه
در ادامه زندگي‌ام از آن‌ها استفاده خواهم كرد."
سايت فيفا ادامه مي‌دهد: حجازي كه
در 19 دسامبر 1949 ، كمتر از شش ماه بيش از نخستين بازي بين‌المللي تيم
ملي ايران به دنيا آمده بود، خيلي زود برنامه‌اش براي تبديل شدن به يك
ورزشكار حرفه‌اي را ترسيم كرد. كنجكاوي او باعث شد كه به بسكتبال وارد شود
و در تيم ملي جوانان كشورش هم خيلي زود وارد شد. با اين حال مصدوميتي كه
براي دروازه‌بان تيم مدرسه او رخ داد، استعداد حجازي را در درون دروازه
نشان داد. مربي آن تيم حجازي را كه بسيار آماده بود و قدي مناسب براي
دروازه‌باني داشت را براي تيمش انتخاب كرد. در آنجا بود كه حجازي عاشق
فوتبال شد و بسكتبال به جاي يك شغل براي او يك تفريح شد.
حجازي پس از اين و قبل از پيوستن
به تاج براي تيم نادر به ميدان رفت، در سال 1969 تاج رايكوف را كه قبل از
آن هدايت ايران را نيز در دست داشت به خدمت گرفت. آن مربي يوگسلاو خيلي زود
حجازي را به تيم ملي دعوت كرد و به او فرصت داد كه نخستين بازي
بين‌المللي‌اش را در 19 سالگي در مقابل پاكستان انجام دهد. در بازگشت به
تاج، رايكوف و حجازي به تيمشان كمك كردند تا قهرمان آسيا در سال 19970 شود.
اما اين اوج موفقيت‌هاي حجازي در
زمان بازيگري نبود و حتي آرزوهاي ناصر به نيمه‌هاي راه نيز نرسيده بود.
حجازي به ايران كمك كرد تا در جام ملت‌هاي 1972 و 1976 عملكردي به ياد
ماندني به ويژه در شكست دو بر يك كره جنوبي در فينال داشته باشد، حجازي
همچنين براي تيم ملي كشورش در بازي‌هاي المپيك 1972 و 1976 و جام جهاني
1978 آرژانتين دروازه‌باني كرد، جايي كه او چند خاطره به ياد ماندني از خود
به جا گذاشت. يكبار در واكنشي با يك دست ضربه جو جوردن، بازيكن اسكاتلند
را دفع كرد و در بازي مقابل پرو يك واكنش استثنايي در برابر شوت تئوفيل
كوبيلاس داشت، اگر چه تيمش چهار بر يك آن بازي را واگذار كرد.
همان واكنش‌ها باعث شد كه
منچستريونايتد او را به طور آزمايشي به اولدترافورد بياورد و در شرايطي كه
شياطين سرخ در آستانه عقد قرارداد با حجازي بودند، مشكلات سياسي در آن زمان
مانع از اين شد كه حجازي به منچستر برود.
سايت فيفا در ادامه گزارش خود
درباره ناصر حجازي آورده است: حجازي شصت و دومين و آخرين بازي ملي خود را
براي ايران در بازي مقابل كويت در نيمه نهايي جام ملت‌هاي آسيا 1980 انجام
داد . شش سال پس از آن، حجازي سه سال در تيم «شهباز» بود. حجازي پس از آن
يك سال در محمدان بنگلادش بازي كرد كه 31 بار براي اين تيم به ميدان رفت و
در دومين سال حضورش در بنگلادش مربي اين تيم شد. در بازگشت به ايران ميان
سال‌هاي 1988 تا 2007 او سرمربي 9 تيم ايراني بود.
و دست آخر اين آخرين حضور او در فوتبال بود و ورزش تا آخرين لحظه‌ها در كنار او ماند. در واقع هنگامي كه او روز جمعه به كما رفت، در حال تماشاي بازي استقلال و پاس همدان از تلويزيون بود.
